!NOOOOOOOOO

امروز اولین امتحانمون دینی رو دادیم. من ساعت ۱۰:۲۵ مدرسه رسیدم و ۱۰:۳۰ امتحان بود. دانیال گرامی هم ۶۰ بار خونه و گوشی مبارک بنده رو گرفت که بنده خونه نبودم و گوشی رو هم خونه گذاشته بودم (بروبچ  خون به پشه نمیدن حالا شارژ جای خود دارد! ولی چون کلاً مایه دلگرمی هستم دانیال اینقد به من لطف داره! درکل ما دو تا در هر زمینه ای تیم خوبی هستیم!)

ادامه ماجرا بصورت رسمی:

خلاصه با صد امید و آرزو پا به میدان جهاد و شهادت و رشادت و شقاوت و سعادت و شهامت و لجاجت و سماجت و .........نهادم و به محض ورود این کلمه ای که تیتر این مطلب هست رو بی صدا در دل فریاد زدم! جای من دقیقا یکی مانده به اولین نیمکت بود. حالا شما بگویید محتمل است اینجا تقل زدن؟!؟ ولی با اینحال امروز به دانی یک صفایی دادم(!) به طوری که فلک را سقف بشکافت و وی هم یک صفای اشتباه به من داد که البته من فهمیدم اون اشتباه رسانده....... نه ببخشید صفا داده! خلاصه بعد از اینکه ورقه مان را دادیم و  «کارآگاه مرداک» مدرسه (بروبچ ما خودشون میدونن کیه!) هم البته به من یا دانیال سری تکان داد که یعنی: "واقعا که! برای شما یاسین خواندندیم (=داشتیم میخواندیم!) در باب تقلب قبل امتحان؟!"

از سالن خارج شدیم و در انجا بود که فهمیدیم یکی از بروبچ سر سوال "استعداد حیوان غریزی و استعداد گیاه طبیعی است" مانده. بنا بر این تیم امداد جاده ای.... ببخشید امتحانی "ب ای ها" شامل : من، حنی،احی و دانی و بهره گیری از عناصری چون سروش توانستیم به او صفا دهیم به طوری که این بار فلک رو دو صد چند سقف بشکافت!

ادامه ادامه ماجرا بصورت خودمونی:

آقا حنی اومد گفت بریم پشت سالن داد بزنیم اونم که نزدیک پنجره س میشنوه و مینویسه. ما هم رفتیم اون پشت با هم مثلا صحبت کردیم: " بابا احی تو چقد خری آخه که همش غریزی عمل میکنی! مثل این درخت باش یکم طبیعی عمل کن" یا مثلا "shaun the sheep (!) غریزی عمل میکنه ولی...." و...... آخر سر هم اومدیم خونه!

نکته: بیکار بودم گفتم یه چی بنویسم. کامنت یادتوننره بای تا های........علی