باب ((دهم)) گلستان سعدی

بازم این سعدی از اون دنیا یه شعر و حکایت فرستاد و گفت که باب دهم گلستان رو هم به نام (( در نقض حکایات )) بوجود بیارم! منم که هنوز درگیر باب نهم بودم براش مسج دادم که : 

عزیز من! اینقدر کار کردم که خسته شدم! (به گیلکی باز گردانده شود!)

برای دیدن شعر و حکایت برین (ایهام ندارد!) تو ادامه مطلب:

حکایت:

فی الیوم من الایام فی الشارعی ( روزی از روز ها در خیابان..) واک (=walk ) مینمودمی که شیر بانویی سرخپوش نزد من آمد و  طربناک گفت  که فرزندم با تکیه بر کتاب و حکایتت گفته که با مرتضی و سعید و امیر و صد البته جناب منقل ، رهسپار باغ  است (باغ در اینجا ایهام دارد!) تا از آنها ادب بیاموزد! دمت گرم با اون حکایتت مشری* جون! کار ادب مدب کردن بچه رو برا ما راحت کردی !

 (* مشری همان شیخ مشرف الدین مصلح بن عبد الاـه ملقب به سعدی است. روی همخوانی جمله آخر از نظر عامیانه بودنش با دیگر جملات متن، مته به خشخاش نگذارید لطفا!) 

آن بانوی سرخپوش ادامه داد که پسرم میگوید: 

ادب آموزم ز بی ادبان 

رک: گلستان به نقل از لقمان 

و من به زن گفتم که با اینکه خود، حکایت  لقمان در کتاب آورده ام، لیکن: 

ترک ((ما قال)) و ((من یقول)) کنم 

نتوانسته ام قبول کنم 

. 

که پسر را پس از کلاس زبان 

بفرستم به نزد بی ادبان 

 .  

که در آنجا به اشتیاق و طرب 

بکند درک فیض و کسب ادب 

. 

این ادب را که بی خرید و فروخت  

میشود توی کوچه هم آموخت 

. 

اعتمادی به این مدل نکنید 

بچه را توی کوچه ول نکنبد 

. 

بچه تان اعتیاد میگیرد 

میرود چیز یاد میگیرد 

. 

 شاید آنجا کلک سوار کند 

با یکی نصف شب فرار کند 

. 

ناگهان سنگ بر سبو نزنند؟ 

سوزن ایدزی بدو نزنند؟ 

. 

بچه تان انگ ((تابلو)) نخورد؟ 

توی کوچه، تلو تلو نخورد؟ 

. 

نکند توی کوچه هی سر و ته! 

نشود پای ثابت 110 

. 

پس به فرزند یاد باید داد: 

ادب از بی ادب نگیرد یاد 

. 

یک کمی همت اختیار کنید 

خودتان روی بچه کار کنید! 

سعدی